Vanuit bijbels perspectief zijn wij door God gewild. God formeerde de mens Adam met Zijn eigen handen uit het stof van deze aarde. Daarna scheidde de Schepper de vrouw Eva uit Adam. Beide werden daarom op een volledig unieke manier door God gewild en gemaakt. De Almachtige gaf aan dat mensenpaar de mogelijkheid en de opdracht zich te vermenigvuldigen. De techniek, hoe dat werkt, is alom bekend, daar waar God de vrouw uit de man scheidde, daar smelt de mannelijke zaadcel samen met de vrouwelijke eicel, zij worden weer één. De letterlijke opdracht was: Ga heen en vermenigvuldig u.
God, wij, of wij samen?
Hoewel God dus de mens de opdracht en de mogelijkheid gaf om kinderen te verwekken, stond God als Schepper nog steeds ver boven de mens. De mens kon slechts het mechaniek gebruiken dat God tot zijn beschikking had gesteld. Heeft God dan afstand van Zijn scheppende macht gedaan door de mens de mogelijkheid te geven mensen naar zijn beeld en gelijkenis te maken? Of is een betere benadering te zeggen wat Eva zij toen zij uitriep: Ik heb met des Heren hulp een man verkregen [gemaakt]?
De derde mogelijkheid is, dat het ondanks onze inbreng, het God Zelf is die het allemaal stuurt en bepaalt. Als wij voor de derde mogelijkheid kiezen, lopen wij gevaar in de val te trappen van de predestinatie [uitverkiezing]. Dan wordt het moeilijk de vrije wil, die God ons gegeven heeft, onverminderd in stand te houden. Wij moeten niet vergeten dat de man iedere dag van zijn vruchtbare leven miljoenen zaadcellen produceert. Wat is de zin van al die zaadcellen die potentieel unieke mensen voort kunnen brengen, als God toch al weet welke zaadcel Hij wil gebruiken om naar die eicel te sturen om een nieuw kind van Hem daaruit te creëren?
Dit alles neemt niet weg dat God alwetend is. Hij overziet het eind van het begin. Ook welke zaadcel uiteindelijk als eerste de eicel zal penetreren en zijn lading erfelijk materiaal zal gebruiken in dat nieuwe wezen. Het feit dat God alles van tevoren weet is niet hetzelfde als dat God alles van tevoren bepaalt. Als ik dertig jaar als een alcoholist leef en daarna een kind verwek dat door de alcohol defect is, dan kan ik daar moeilijk God de schuld van geven. Hier ligt de verantwoording van de mens en de vrije wil die ik al dan niet goed gebruik.
Wat is de inbreng van de mens?
Als wij de geschiedenis van Onan lezen in Genesis 38, dan zien wij dat hij moedwillig tegen het gebod van God in opstand komt. In plaats van een kind voor zijn broer te verwekken, zoals de wet op het leviraatshuwelijk voorschreef, deponeerde hij zijn zaad op de grond. Dit was een bewuste keus van hem. Dit is niet hetzelfde als het gebruik van voorbehoedsmiddelen. De opdracht om ons te vermenigvuldigen hebben wij ruimschoots vervuld.
Het evangelie en de zaadcel.
Waar in het oude testament de opdracht van God keer op keer was: Ga heen en vermenigvuldig u. Daar is in het nieuwe testament de opdracht van Jezus: Ga uit in de gehele wereld en maak alle volken tot Mijn discipelen. Ook hier wordt van ons gevraagd, een menigte zaad uit te strooien, waarvan slechts een klein deel vrucht zal dragen. Dat evangeliezaad wat wij strooien in de harten van de mensen is het woord van God. Het is met andere woorden Zijn zaadcel die door de wedergeboorte een nieuw kind van Hem verwekt. Zoals bij de mens man en vrouw weer één worden in het samensmelten van zaadcel en eicel zo smelt het evangelizaad van God samen met de mens en worden wij weer één met God, zoals het was voor de zondeval. God zal weer in ons wonen en wij in Hem.
Hiermee is de seksdaad een type van de wedergeboorte. Het zou niet misstaan als wij na iedere keer dat wij seks hadden met onze partner, God daarvoor zouden danken. Nee seks binnen de regels van de bijbel is niet zondig of slecht. Seks is door God aan Zijn kinderen gegeven waarmee Hij hen boven de engelen verhief. Engelen kunnen geen engelen verwekken, dit voorrecht is uitsluitend voor de mens.
Piet Westein
P.S.
Dit is in het kort wat ik over de weg van de zaadcel op zijn weg naar een bevruchting denk. Ik hoop dat het je wat verder brengt op je weg God te leren kennen.
Verder kan ik alleen nog met David zeggen: Ik ben gans wonderbaar geweven in de schoot van mijn moeder. Maar hoe dat precies ging weet ik niet.