Beste lezer,
Soms dan lees ik hier of daar wat en dan kom ik weer eens wat tegen. Bijna mijn hele leven lang ben ik opgevoed met de Bijbel, elke dag werd er voorgelezen na het eten en elke zondag in de kerk. Daarnaast ging ik nog naar een christelijke school en de catechisatie om nog meer over het christelijk geloof te leren. Op een gegeven moment ging ik naar Alpha-cursus, ik kwam er achter dat mijn kennis toch wel wat beperkt was, beter gezegd, nihil. De Alpha-cursus is een kennismaking met het christelijk geloof en schrikbarend wat wist ik weinig van het geloof en vooral van de Bijbel waarmee ik opgevoed ben.
In ieder geval, ik ben nu in kennis ietsje gegroeid, maar er is nog heel veel wat ik niet weet of maar weinig vanaf weet. Neem nu “Het Weken feest” of “Het feest van de Eerstelingen”. Tot een aantal jaar terug had ik er nog nooit van gehoord en het staat gewoon in de Bijbel, een opdracht van God.
Het wekenfeest is aan het einde van het Bijbelse jaar. In het eerste (oude) testament, en het werd gevierd als de eerste opbrengst van de tarwe oogst werd binnengehaald, een inzamelingsfeest. Dit feest is door God vastgesteld op 6 en 7 Sivan (mei/juni).
Het is ook precies vijftig dagen na de uittocht uit Egypte de dag waarop Mozes de stenen tafelen ontving met de 10 geboden.
Leviticus 23:15 U moet dan vanaf de dag na de sabbat gaan tellen, vanaf de dag dat u de schoof van het beweegoffer gebracht hebt. Zeven volle weken zullen het zijn. 16 Tot de dag na de zevende sabbat moet u vijftig dagen tellen. Dan moet u de HEERE een nieuw graanoffer aanbieden.
In het tweede (nieuwe) testament is het feest waarop de Heilige Geest werd uitgestort op de discipelen, ook weer precies vijftig dagen na de opstanding van Jezus. De dag waarop de discipelen in vreemde talen gingen spreken, talen die zij niet kenden en nooit geleerd hadden. Het evangelie moest toen en nu nog steeds verspreid worden naar alle landen. Niet alleen de Joden zouden het volk van God meer zijn, maar iedereen die Jezus aanneemt hoort bij het geestelijk Israël.
Handelingen 2:1 En toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eensgezind bijeen. 2 En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten. 3 En aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen. 4 En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.
Het is een verbond met God.
Jeremia 31:33 Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn.
2 Korinthe 3:6 Hij heeft ons namelijk bekwaam gemaakt om dienaars van het nieuwe verbond te zijn, niet van de letter, maar van de Geest; want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.
Dit betekent, dat we niet alleen de aan de wet moeten houden maar ook de Heilige Geest van God nodig hebben. De eerste gemeente in het eerste (nieuwe) testament beeld de eerste oogst uit. Daarom wordt het ook “Het feest van de Eerstelingen” genoemd. Het is nu aan ons om dit goede nieuws te verkondigen voor de grote en laatste oogst. Er zijn mensen die hebben nog nooit van de naam Jezus hebben gehoord. Toen de discipelen het nieuws gingen verkondigen werden de mensen diep in hun hart geraakt, kwamen tot geloof en lieten zich dopen. Handelingen 2:37-38.
De eerste gemeente deed wat God vroeg, doen wij dat ook?
Greetje Jansen