Vanaf het begin van de schepping van de mens zijn er onder hen geweest die zich op een bijzondere manier aan God wilden wijden. Wij denken b.v. aan Abel de tweede zoon van Adam en Eva. Hij deed wat God van hem vroeg namelijk, een offer brengen van een lam. Dat lam zag op de komst van het Lam Gods, dat de zonde van de wereld wegnam. Zijn broer Kain was geen ongelovig mens, maar wilde een offer brengen wat hijzelf had gekozen. Hij bracht van de dingen die hij, naar zijn idee, zelf gekweekt had. Nadat God zijn offer afgewezen had, krijgen wij de eerste vervolging van de ware gelovigen door hen die claimen God te dienen. De basis van alle godsdiensttwisten vinden wij hierin terug, geloven in het volbrachte werk van wat God in Jezus voor ons heeft gedaan, of, dat wat God doet plus onze eigen daden.
Laat het zien
Door de eeuwen heen zien wij een Henoch, Noach, Abraham en vele anderen die onder hun tijdgenoten zich op een bijzondere manier aan God wilden wijden. Toen God Abraham de belofte gaf dat Hij van hem een groot volk zou maken, dat een zegen zou zijn voor de hele wereld, heeft Hij dat gedaan door dat volk te overladen met wonderen en tekenen. Hij heeft hen uit het machtigste rijk van die tijd verlost, en geleid naar een woestijn waar zij volledig van Hem afhankelijk waren. Daar heeft Hij hen een dieet gegeven, dat door hen tot op de dag van vandaag gehouden wordt. Hij heeft hen apart gezet van de andere volken. Hij gaf hen een teken aan hun Lichaam, de besnijdenis, zodat zij altijd zouden weten dat zij een bijzonder volk waren van aan God gewijden. Het heeft helaas niet gewerkt, zij zochten steeds weer toenadering tot afgodische volken.
God heeft in Zijn grote liefde een oplossing gezocht voor de kleine groep die zich wel op een bijzondere manier aan Hem wilde wijden. Binnen het volk dat God zelf had uitverkoren, was er de mogelijkheid om het Nazireeërschap op te nemen. (Zie Numeri zes). Het Nazireeërschap kon voor het hele leven gelden of voor een bepaalde tijd, het gold voor mannen en vrouwen. Het woord betekent de gewijden of zij die apart staan, ook wordt het vertaald met de omkransden, of zij die binnen de cirkel staan. Deze mensen vielen op door hoe zij eruitzagen en hoe zij zich gedroegen. Zij lieten hun haar groeien zolang zij het Nazireeërschap hadden, ook in hun dieet onderscheidden zij zich, door niets van de wijnstok te gebruiken, ook een dode mochten zij niet aanraken.
Kiezen of gekozen worden?
De meest opvallende Nazireeërs waren degenen die daar niet zelf voor gekozen hadden, maar zij die door God van vóór hun geboorte er toe geroepen waren. Eén van hen is Simson. Zijn ouders worden benaderd door de Engel des Heren, geen (gewone) engel door God gezonden, maar God die Zich in de gedaante van een mens aan Manoa en zijn vrouw openbaart. De opdracht die de vrouw krijgt is dat zij van vóór de conceptie al een leven moet leiden alsof zijzelf Nazireeër is, zij mag niets van de wijnstok gebruiken tot het kind geboren is. Wij zien dat, ondanks Simson als hij opgroeit, zonde op zonde begaat, hij noch het Nazireeërschap noch zijn bijzondere kracht verliest. Hij verliest echter beide, als hij er voor kiest het teken van zijn verbond met God aan een prostitué te verraden. Het moment dat het teken van het verbond (zijn haar) weg is, is hij ook zijn kracht kwijt. Maar ook hier zien wij het evangelie,
God vergeeft hem zijn zonden, en op het moment dat zijn haar, het teken van zijn verbond, weer gegroeid is, komt zijn gebed tot God en keert Zijn kracht weer terug. In het nieuwe testament zien wij dat ook Johannes de doper vóór zijn conceptie door God geroepen wordt. Ook hier wordt een bijzondere engel, Gabriel, gezonden om duidelijk te maken dat dit een aan God gewijd kind zou zijn. Ook hij mocht geen wijn of sterke drank drinken. Beiden sterven zij in de kracht van hun leven. Zij sterven beiden in gevangenschap bij de vijanden van Gods volk, beiden zijn zij verraden door een jonge vrouw, die haar door God gegeven schoonheid misbruikt om een kind van God te doden. In het boek Handelingen, hoofdstuk 21:23-26, Zien wij een voorbeeld van gelovigen die voor een bepaalde tijd het Nazireeërschap op zich hebben genomen, en hun hoofdhaar laten scheren, nadat de dagen van hun heiliging voorbij zijn.
Hoe doen wij dat nu?
Binnen de christelijke kerken van vandaag de dag horen of zien wij van dat Nazireeërschap niets meer. Is er dan geen oproep meer van God om uit deze zondige wereld uit te gaan, moeten wij binnen wat wij de christelijke wereld noemen geen bijzondere plaats innemen? Ik geloof dat God zeker in deze eindtijd een volk geroepen heeft om zich apart te stellen, dat zich zichtbaar zou onderscheiden van andere gelovigen. Ditmaal niet door het dragen van lang haar, maar door te leven naar al Gods geboden, inzettingen en verordeningen.
De sabbat als teken.
In Exodus 31:12 staat, De Here zeide tot Mozes: Gij dan spreek tot de Israëlieten: maar Mijn sabbatten moet gij onderhouden, want dat is een teken tussen Mij en u, van geslacht tot geslacht, zodat gij weet dat Ik de Here ben, die u heilig. Ja ook nu is er een teken, en wel zo duidelijk dat het net zo goed als symbool op ons voorhoofd en op onze rechterhand gedragen zou kunnen worden. Geen van de wetten van God zet de mens zo apart als het houden van de zevende dag als de sabbat van de Schepper. En hoe zit dat met die vrucht van de wijnstok, geldt dat dan ook voor hen die zich nu geheel aan God willen wijden? Het is verbluffend hoe populair het drinken van wijn geworden is bij alle lagen van de bevolking. Als je zegt dat je geen alcohol gebruikt, ziet men je bijna als asociaal.
Van vóór onze geboorte!
Waar Simson, Samuel en Johannes van vóór hun geboorte aan God gewijd waren, daar waren er velen in Israël die tijdens hun leven de roeping voelden om zich voor een tijd of de rest van hun leven aan God te wijden. Denk maar aan de roeping van de profeten die vaak landbouwer waren, of één of ander beroep uitoefenden voordat zij gegrepen werden door de Geest. Als wij naar Paulus kijken dan zien wij iemand die tegen de wil van God handelt, en de gemeente van Jezus probeert te vernietigen, het is pas als hij volwassen is, dat hij zich afzondert van zijn geloofsgemeenschap, om God te dienen zoals Hij gediend wil zijn. Wij lezen ook dat God hem: een uitverkoren vat noemt, van vóór zijn geboorte hiertoe bestemt. Hoe is dat met ons? Moeten wij wachten tot de Geest ons roept, of zijn wij allemaal geroepen?
Welke geboorte?
Waar het in het oude testament duidelijk is dat sommigen van vóór de conceptie geroepen waren, daar is het in onze tijd minder duidelijk, zonder in de val van de uitverkiezing te trappen. Ik geloof dat wij allen in Christus geroepen zijn, maar wij worden niet gedwongen er gehoor aan te geven. Op onze conceptie en geboorte kunnen wij geen enkele invloed uitoefenen, daarentegen kunnen wij dat wel op onze wedergeboorte, daar zijn wij zelf bij. Als de roep komt om ons te bekeren, en wij luisteren naar die oproep, dan sterft de oude mens, en komt er een nieuw wezen. Die nieuwe mens in Christus gaat groeien, neemt toe in kennis en kracht. Tijdens dat groeiproces kan hij kiezen om zich op een bijzondere manier aan God te wijden, bij voorbeeld door zijn dieet af te stemmen op het dieet wat God ons voorschreef in de Hof van Eden.
Gaat dat dieet ons dan heiliger maken? Voegt het toe aan het volbrachte werk van Christus? Nee, maar het zet ons wel apart van de rest van de wereld, en het maakt ons ook meer bruikbaar om binnen dat koninkrijk van God dienst te doen, als wij hierdoor sterk en gezond worden naar geest en lichaam. Dat dieet kan een getuigenis zijn van de liefde van God voor ons, en onze gehoorzaamheid van ons aan Hem die ons liefheeft. Door dat dieet te volgen kunnen wij hier op aarde de kop worden, waar wij nu vaak de staart zijn. Wij zullen als geloofsgemeenschap zo opvallen, dat het dieet, en de gezondheidsboodschap die er bij hoort, de rechterhand van het evangelie van Jezus Christus wordt, de mensen zullen naar ons toekomen en ons vragen waar wij die wijze leefregels vandaan hebben, en of zij ook deelgenoot kunnen worden van dat volk. Zo zullen Gods wetten, inzettingen en verordeningen onderscheid maken tussen hen die God dienen en die Hem niet dienen.
Kies nu!
Als wij in die cirkel willen leven, kan het zijn dat wij net als Simson, foute keuzes maken waardoor wij ons buiten gesloten voelen, maar wij weten dat het een open cirkel is, God zal ons altijd weer uitnodigen om terug te keren naar Hem. Hij heeft al onze zonden, fouten en gebreken aan het kruis gedragen, wij zijn vrij van de vloek die de zonde bracht, waarom zouden wij Hem die ons zo liefheeft teleur stellen?
Piet Westein