Richteren 15 gaat over het moment dat Simson zijn bruid uit het huis van haar vader wil komen halen. Zij is tenslotte zijn vrouw, en hij heeft er dertig mantels voor betaald. Dan blijkt dat zij aan een ander ten huwelijk is gegeven. Dit lijkt wel op de wederkomst als Jezus zijn bruid op komt halen, laten wij hopen dat wij wel klaar zijn om met Hem mee te gaan, en niet naar de tegenstander zijn overgelopen. Het hele hoofdstuk gaat ogenschijnlijk over oog om oog en tand om tand. Het lijkt heel moeilijk om uit dit hoofdstuk het evangelie te distilleren. Het is slechts als wij het in het licht van type en antitype van de Messias lezen dat ons een licht op gaat.
De geschiedenis begint gelijk al met het gegeven dat het de tijd is van de tarweoogst. Waar de gersteoogst met Pasen is, daar is de tarweoogst met Pinksteren. Met Pasen gedenken wij het offer van Christus. Met Pinksteren de uitstorting van de Heilige Geest. Zowel Jezus zelf, alsook Johannes in de Openbaring zien de tarweoogst als een beeld van de wederkomst wanneer de rechtvaardigen (de tarwe) in God’s schuren wordt verzameld. Als wij dit hoofdstuk binnen dat kader lezen krijgt het voor ons, in onze tijd een veel diepere betekenis. Er staat niet voor niets dat de Geest des Heren Simson aangreep, hij kreeg de uitstorting van de Heilige Geest in een bijzondere mate (Pinksteren).
Simson is woedend over het feit dat zijn vrouw hem ontnomen is en aan een ander is gegeven. Er staat dat hij heen ging en drie honderd vossen ving, hun staarten aan elkaar bond, dan een brandende fakkel er tussen bindt en ze in het staande koren stuurt. De bedoeling is duidelijk, de oogst moet worden verbrand. (Als Jezus wederkomt zal de aarde, volgens Petrus, ook door vuur vergaan). Zowel het kaf als het koren. Ook de olijfbomen moeten worden verbrand. Nu heb ik in mijn leven een aantal vossen gezien, maar die waren schuw en verdwenen razend snel als zij mij zagen. Je vraagt je af, hoe vang je drie honderd van die snelle schuwe beesten. En als je ze al hebt gevangen, hoe houd je ze bij elkaar en bind je die staarten aan elkaar zoals Simson deed.
Ik denk dat wij in de geschiedenis van Simson naar het getal drie, dertig, driehonderd en drieduizend moeten kijken. Zij hebben allemaal dat getal drie met elkaar gemeen in een steeds oplopend decimaal. De eerste van de drie is de vrouw waarmee hij trouwt en die hem ontrouw wordt. Dan hebben wij de hoer uit hoofdstuk 15, en tenslotte Delila de vrouw die hem verraadt. Dit zijn de drie vrouwen. Het getal dertig zien wij bij de dertig jonge mannen die op zijn huwelijksfeest waren. Dan driehonderd vossen en tenslotte drieduizend man uit de stam van Juda die hem gevangen nemen en de drieduizend mensen die hij doodt tijdens zijn zelfmoord in hoofdstuk 16.
In dit stuk worden de tarwe oogst en de olijfbomen genoemd, die Simson wil vernietigen. Daar de tarwe staat voor de gelovigen, daar staat de olijfboom (Olijfolie) voor de Heilige Geest. In de eindtijd zal satan proberen zowel de gelovigen te vernietigen, als ook het werk van de Geest van God ongedaan te maken.
Drie vrouwen
Zoals wij al weten, staat een vrouw in de profetie voor een kerk. Als Simson een beeld is van Jezus, dan staan die vrouwen voor drie religieuze machten. Je vraagt je dan wel af, hoe kunnen die drie overspelige vrouwen een beeld zijn van de bruid van Christus? Het is in de bijbel duidelijk dat de bruid van Christus, van Eva af, nooit uit zichzelf die in het wit gehulde, zondeloze bruid van Jezus is geweest. Het volk van God is door de wereldgeschiedenis heen, keer op keer, afvallig geworden.
De eerste vrouw in het verhaal is een maagd (een reine gemeente) als zij met Simson trouwt, daarna geeft zij zich aan een ander. Denk aan het volk van Israël. De tweede dame wordt omschreven als een hoer die 's nachts haar werk doet. Met de derde pleegt hij niet alleen overspel, maar zij verraadt hem keer op keer. Het gaat hier niet alleen om drie kerken, maar ook om onze eigen persoonlijke houding tegenover Christus. Ook wij vallen steeds weer voor de verleidingen van satan.
Als Simson zich gewroken heeft op de Filistijnen, dan komt er een heel leger van de vijand naar Israël om zich te wreken. 3000 duizend man sterk. Je zou verwachten dat zijn eigen volk hem zou beschermen, maar net als in de tijd van Jezus is het juist de stam van Juda, die hem met dezelfde hoeveelheid, 3000 man gevangen neemt en aan de vijand overlevert. Als de Filistijnen zien dat hij met touwen gebonden is, komen zij juichend op hem af. Simson verbreekt zijn touwen en raapt de onderkaak van een ezel op. Met die ezels kaak slaat hij duizend Filistijnen dood. Wat een ongewoon wapen!
Hoewel ik geloof dat dit letterlijk zo is gebeurt, geloof ik ook dat het een diepere profetische betekenis kan hebben. Het is maar eenmaal in de bijbel dat een ezel zijn onderkaak beweegt om een waarschuwing uit te spreken, dat is bij de (afvallige) profeet Biliam. Hij was op weg om het volk van God te vervloeken. Hij wordt door de ezel en een engel tot de orde geroepen. (Al wilde hij niet luisteren. Hier worden er duizend gedood. In de profetie staat het getal tien, honderd en duizend voor alles of iedereen. God zendt zijn dienstknechten (de ezels kaak) om de hele wereld te waarschuwen, dat de dood hen wacht, als zij zich niet bekeren, maar net als bij Biliam hebben zij moeite met luisteren.
Waar zowel Simson als Jezus hevige dorst hebben, als zij de vijand overwonnen hebben, en tot God roepen om verlichting van hun lijden, is het slechts Simson die de Rots ziet openen die hem van water voorziet. (De late regen?)
Verraad
Terug naar die getallen 3, 30, 300, 3000. Het kan natuurlijk niet toevallig zijn, dat die, en dan ook nog in een oplopende reeks genoemd worden. Als de hele geschiedenis van Simson een Christo centrische uitleg nodig heeft, dan moeten wij dat vinden in het leven en sterven van onze Heer. Waar het in het leven van Simson het juist de stam van Juda is die hem met 3000 man bindt en hem overgeeft aan de vijand, daar is het Judas (Juda) die zijn Heer voor 30 zilverstukken aan de vijand verraadt door Hem te kussen.
Waar Simson zich zonder zich te verzetten laat gevangennemen door zijn volksgenoten, die hem binden en uitleveren aan de Filistijnen, daar verzet ook Jezus zich niet, als de knechten van de hogepriester komen om Hem te binden en gevangen te nemen. Waar Simson de kracht had om zich te verzetten, daar had Jezus de macht om als Hij dat had gewild al zijn vijanden krachteloos te maken.
Daarom kunnen wij stellen dat die getallen 3, 30, 300, 3000 allemaal verwijzen naar verraad. In het boek de Openbaring, het zestiende hoofdstuk, in het dertiende vers, zijn er drie kikvorsen die komen uit de bekken van de draak, het beest en de valse profeet om de volken van deze aarde te verleiden, om hen gevangenen te maken van satan.
Ook wij, die in de eindtijd hebben gekozen om volgelingen van Jezus te zijn, kunnen niet anders verwachten dan dat de mensen liegende allerlei kwaad over ons zullen spreken. Maar wij zijn gewaarschuwd, zij die ons beschimpen en vervolgen zijn volgelingen van de draak, het beest en de valse profeet. Ook wij, hebben, net als Simson, met een tegenstander te maken die een valse drie eenheid is. Maar onze kracht is gelegen in de ware drie eenheid, waar de Schepper Zijn Zoon zond, en de Zoon de Heilige Geest gaf die, als wij in Hem blijven, ons onoverwinnelijk maakt.
Piet Westein
P.S.
Er komen nog twee hoeren in het leven van Simson. Erg hé?