Beste lezer,
Laatst sprak ik met iemand en we hadden de sabbat/zondag discussie. Ze zei tegen mij, “je kiest toch voor een kerk die bij je past.” Eigenlijk zei ze, “je kiest voor een geloof wat bij je past”
Zou wel mooi zijn, we vullen een formulier in en zetten hier en daar een vinkje. Dit wel, dat niet, ietsje meer van zus en een beetje minder zo. Beetje meer behoudend, heel behoudend, of juist helemaal niet. Iets meer beleving of geen beleving en dan komt daaruit; de kerk die bij je past.
Zelf woon ik in een dorpje en we hebben hier al zes verschillende kerken. Als je het hier niet kunt vinden dan ga je naar één van de omliggende dorpen daar is nog meer keuze. De Bijbel toepassen met wat in ons straatje past, dat ligt ons mensen wel. Diverse delen worden overgeslagen, dat is niet meer van toepassing, het is te moeilijk of het is niet meer nodig. Alsof de Bijbel een verjaard boek is, niet meer actueel en vooral niet van deze tijd. Andere teksten denkt men zwaar over, worden uit het verband gehaald en moeten vooral zo nageleefd worden. Een maakbaar geloof, wat bij de mens past. Niet wat God wil, niet wat Hij als onze schepper van ons vraagt, maar wat de mens wil. De mens staat voorop en het eigen ik staat centraal.
Het is nu in deze tijd aan ons om te laten zien dat wij één zijn. Eén in geloof en onze houding naar onze naaste. Laat dat ons gebed zijn dat we een zegen en getuige mogen zijn voor onze omgeving. Dat mensen die God nog niet kennen jaloers zijn op wat wij hebben; een liefdevolle Vader in de hemel.
In Johannes 17 vers 21 staat; opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt.
Jezus komt. Laten wij aan de wereld zien dat wij, de gemeente, de bruid van Christus, één is in het geloof wachtend op de bruidegom.
Ik wens u een gezegende sabbat en werkweek.
Greetje Jansen