Mag ik mij even voorstellen?
Ik ben geboren in 1941 in het stadje Maassluis, onder de rook van Rotterdam. Wij behoorden tot de minder gefortuneerden. Mijn ouders waren lid van de gereformeerde kerk. Na iedere maaltijd werd er uit de Bijbel voorgelezen. Dit zorgde ervoor dat wij, tegen de tijd dat we een jaar of vijftien waren, alle verhalen uit de Bijbel wel kenden. Dat heeft mijn leven sterk gevormd.
Toen ik negentien jaar oud was, werd ik opgeroepen voor militaire dienst. In die tijd voelde ik mij door God geroepen om de gereformeerde kerk te verlaten. Ik heb mij toen volwassen laten dopen bij het kerkgenootschap van de Zevendedags-Adventisten. Nadat ik een beroep had gedaan op de dienstweigeringswet, heb ik de rest van mijn diensttijd als vervangende dienstplicht vervuld in de psychiatrie.
Tijdens een jeugdkamp van de kerk ontmoette ik mijn vrouw Ria. Niet lang na ons huwelijk zijn wij naar Australië geëmigreerd, waar wij zeven jaar hebben doorgebracht. We hebben nogal wat rondgezworven, onder andere een jaar als vrijwilligers gewerkt in een ziekenhuis van de kerk in centraal Nieuw-Guinea, tussen zeer primitieve stammen. Na een half jaar in een kibboets in Israël te hebben gewerkt, hebben wij ons weer in Nederland gevestigd.
Daarna ben ik mij gaan interesseren in gezondheid volgens het Bijbelse dieet. Na de Academie voor Natuurgeneeskunde te hebben doorlopen, heb ik mij gevestigd als natuurgeneeskundig therapeut. Later hebben wij een oud ziekenhuis gekocht op Schouwen-Duiveland en hebben dat omgebouwd tot kuuroord. Hier konden mensen vastenkuren volgen om lichaam en geest weer in balans te brengen en een nieuwe start te maken in hun leven.
Na het afsluiten van mijn werkzame leven ben ik mij meer gaan toeleggen op het geven van lezingen, Bijbelstudies en het schrijven van korte overdenkingen uit de Bijbel.
Mijn vrouw Ria is in dit alles altijd mijn steun en toeverlaat geweest. In al onze avonturen zijn wij altijd een twee-eenheid geweest. Ik kan mij helemaal voorstellen dat Adam, die toch de hele wereld bezat, niet kon genieten zonder een door God gegeven vrouw aan zijn zijde. Zonder de vreugde en de smart met iemand te kunnen delen, wordt het leven minder aantrekkelijk, is mijn ervaring.
Ik ben nu 84 jaar oud en kijk steeds meer uit naar de wederkomst van onze Heer op de wolken van de hemel, als Hij komt om ons thuis te halen. Ik hoop u allen dan te zien en te leren kennen.
Piet Westein