Wij weten allemaal dat Pasen de tijd is dat wij de dood en opstanding van Jezus gedenken. Waar wij niet altijd bij stilstaan is dat, tot de tijd van Jezus deze tijd gebruikt werd om de uittocht uit de Egyptische slavernij te gedenken. Maar is dat alles, waar dat belangrijkste van alle Bijbelse feesten naar verwijst, of is het zo dat het Paasfeest alle keren in zich heeft dat God als Verlosser van Zijn volk optreedt?
EEN PROFEET BESTUDEERT DE PROFETIE.
Als overbekend voorbeeld van al de keren dat God op een bijzondere en directe manier als Verlosser van Zijn kinderen ingrijpt wil ik naar de profeet Daniël kijken. Daniël is vanaf zijn ongeveer 17e jaar in Babel geweest, zij het tegen zijn wil. Hij heeft het wereldrijk van Babel zien instorten en leeft nu onder het Medo-Perzische rijk met koning Darius als heerser. Daniël is inmiddels oud en hoogbejaard. Als hij, naar zijn gewoonte, de boekrollen van de oude profeten weer opent om uit te vinden wanneer God Zijn volk zal verlossen, kijkt satan mee over zijn schouder. Voor die profetieën heeft de tegenstander van God een bijzondere angst. Zij hebben de onhebbelijkheid dat zij altijd uitkomen. Lucifer ziet dat het gezicht van Daniël glanst van hemelse vreugde, als hij leest dat de tijd van de profetie vervuld is. De 70 jaar van de ballingschap zit erop. De man die God zou zenden om de profetie in vervulling te doen gaan loopt al rond aan het hof, zijn naam is Kores.
SATAN GRIJPT IN.
Terwijl de huidige koning Darius allerlei nieuwe wetten en regels invoert, valt Daniël op door zijn oprechtheid. Darius denkt erover om hem Minister-president te maken over heel het Medo-Perzische rijk. Satan heeft andere plannen. Hij zal de plannen van de Allerhoogste dwarsbomen. Deze man Daniël zal hij doden. Hij zendt zijn gevallen engelen onder de machthebbers van de natie om hen tot jaloezie te verwekken. Wat denkt die Jood wel die hij is om over hun te regeren? Zij zullen hem. Met veel vertoon van onderdanigheid vertellen zij de koning dat het goed zou zijn als zijn hele rijk hem als een god zou aanbidden, 30 dagen lang. Als de koning heeft ingestemd met deze wet, stellen zij wachtposten op bij het huis van die vrome Jood Daniël. Zij hoeven niet lang te wachten. Heel de stad weet toch wel dat deze man voor iedereen te kijk staat als hij driemaal per dag de Schepper aanbidt met zijn gezicht naar Jeruzalem. Opgetogen gaan zij naar de koning met het bericht dat de Jood waar hij zo op vertrouwt hem niet wil aanbidden.
WIE EEN LEEUWENKUIL GRAAFT VOOR EEN ANDER.
Darius wordt diepbedroefd. Wat moet hij beginnen zonder zijn speciale raadgever. De hele dag tracht hij Daniël te redden, maar die wet van de Meden en Perzen hé, die kan niet worden veranderd [zeggen ze]. Vlak voordat de zon ondergaat slepen de satrapen [machthebbers] hem naar de leeuwenkuil. Stel je voor zo’n oude man, zij gooien hem in die diepe leeuwenkuil. Hij zou al dood zijn voordat de leeuwen aan hem konden beginnen. Darius breekt zijn eigen wet en roept dat hij hoopt dat die God van Daniël hem zal bevrijden.
Terwijl Daniël die nacht slaapt als een dode, zit koning Darius rechtop in zijn bed. Bij het eerste krieken van de dag loopt hij naar de leeuwenkuil, wat verwacht je nou helemaal Darius? Die oude man is toch dood? Maar op zijn roepen krijgt hij antwoord van die bekende stem. In ijlende haast laat hij Daniël, zijn vriend, uit de leeuwenkuil optrekken. Hij moet daar de zegels van zijn machthebbers en zijn eigen zegel voor verbreken.
Zo zien wij dat noch de wetten van de koning noch ook het zegel van machthebbers iets betekenen in de heilsgeschiedenis. De verlossing van Daniël uit zijn leeuwengraf, is natuurlijk een type van Jezus die drie dagen in de handen van Zijn vijanden werd gegeven. Ook Zijn graf werd verzegeld door de aardse machthebber Pilatus. De honderd Romeinse soldaten die het graf van Jezus bewaakten betekenden niets. Zelfs alle gevallen engelen die bij Zijn graf gelegerd waren, ja de duivel zelf konden Hem niet in het graf houden. Toen Zijn Vader Hem riep stond Hij op. Zodat bij de laatste bazuin als Hij ons uit het graf roept ook wij de ketenen van de dood af kunnen schudden en Hem tegemoet kunnen gaan als Hij komt om ons thuis te halen.
Op deze manier is het Pasen niet alleen een terugzien op de verlossing, maar ook een vooruitzien naar de verlossing uit ons graf die ons gelovigen nog te wachten staat.
P.S.
Allemaal een vrolijk en gezellig Pasen toegewenst. Wees voorzichtig met het eten van te veel (chocolade) eieren).
Piet en Ria Westein