Lees Openbaring 15
De zee van glas
Dit hoofdstuk begint met een groot teken dat Johannes getoond wordt in de hemel. Er zijn zeven engelen die de zeven laatste plagen uit zullen storten. Maar voordat zij dat doen, ziet hij eerst een zee van glas waar vuur in lijkt te zijn gemengd. Aan die wonderbaarlijke zee staan de mensen die het teken van het beest (de afvallige religieuze machten) hebben afgewezen, er wordt gezegd dat zij hebben overwonnen. Deze gelovigen zingen een bijzonder lied, dat van Mozes en van het Lam. Waar staat die glazen zee voor, wat betekent zij? Daar het gaat over hen die behouden worden, moet het iets over deze groep zeggen, en dan met name over hun karakter. Dit is een groep die hun zonden niet verborgen hebben gehouden, zij hebben hun zonden beleden en er tegen gestreden, hun geest is doorschijnend als glas, maar in hun karakter brandt ook het vuur van het evangelie, dit zijn de twee dingen die zij mee zullen nemen naar het nieuwe koninkrijk. Zij worden afgebeeld als staande aan de glazen zee maar tegelijkertijd zijn zij ook die zee. (Wateren staan voor volken Hoofdstuk 17:18)
Hoe moeten wij dat lied begrijpen? Het lied dat Mozes en het volk van Israël zingen is gezongen direct nadat zij door de Schelfzee zijn getrokken, al hun vijanden, de Egyptenaren, die hen wilden doden zijn in de zee omgekomen. Het is dan wel een overwinnaars lied, maar het verwijst toch naar God als overwinnaar, Hij die hen heeft gered. Zo is het ook met deze overwinaars aan de glazen zee, het is een overwinning die het Lam, Jezus Christus heeft behaald, zij worden als overwinnaars gerekend, vandaar dit lied dat voor eeuwig klinken zal.
Vergelijk dit lied met het lied wat Mozes en het volk zingen aan die andere zee, in Exodus 15. Want noch wij noch het volk van Israël hebben zelf die overwinning behaald. Het was een overwinning van God en het Lam die zowel hen als ons wordt toegerekend, en wij en zij hebben alle reden om God en het Lam alle eer toe te zingen, nu en tot in alle eeuwigheid.
Schalen met gramschap
De tabernakel (tempel) in de hemel gaat weer open voor het oog van de profeet. Iedere keer als wij dit visioen zien in de Openbaring lijkt het of de geschiedenis opnieuw begint. Is dat hier ook zo? Laten wij zien wat er in deze schalen zit, het zegt dat zij gevuld zijn met de gramschap van God. In de vorige hoofdstukken hebben wij gezien dat de gramschap van God verhaald is op Zijn Zoon Jezus. Deze gramschap valt in ieder geval niet op degenen die het offer van Christus aannemen. Wij weten uit Genesis twee dat de straf op de zonde de dood is, niet de doodsslaap die wij allemaal ondergaan, daaruit zullen wij opstaan, allemaal, het gaat hier om de tweede dood, dat is de straf op de zonde. Als dat waar is wat moeten wij dan met deze plagen? Het kan zo zijn dat zij weer een cyclus van zeven vormen, zij beslaan dan weer de hele geschiedenis van de opstanding van Jezus tot de wederkomst. Waar blijkt dat uit?
Laten wij eens kijken naar die rook die het heiligdom vervult, niemand kan dat heiligdom binnen gaan vanwege deze rook. Deze rook in letterlijk zin hebben wij al een aantal keren eerder gezien in de bijbel b.v. in Genesis 19:18 als God neer daalt op de berg Sinaï. Ook als de tabernakel en later de tempel ingewijd worden, dan zien wij de Geest van God verschijnen in de vorm van rook die het heiligdom vervult, niemand kan dan dat aardse heiligdom binnen gaan doordat God zich in de vorm van deze rook manifesteert. Als de profeet Jesaja tot het profetenambt geroepen wordt Jesaja 6:4 zien wij hetzelfde verschijnsel. Het is altijd en zonder uitzondering dat dit verschijnsel zich manifesteert aan het begin van een gebeurtenis, als wij nu naar de Openbaring terug gaan zou het logisch zijn het zelfde te verwachten.
Als wij hiervan uitgaan dan zijn die plagen het sluitstuk van die drie andere reeksen van profetieën, de zeven gemeenten, de zeven zegels, de zeven bazuinen en tenslotte de zeven plagen. Het ziet er dan als volgt uit . De zeven gemeenten zijn de kerk van Christus in de verschillende tijdfasen van het nieuwe testament, de zeven zegels vertellen van de verkondiging van het evangelie door deze gemeenten, de zeven bazuinen waarschuwen de mensen in de gemeenten voor wat er gebeurt als zij de waarschuwingen van God aan deze gemeenten verwerpen, en tenslotte volgen de plagen als gevolg van het niet aannemen van het evangelie noch het luisteren naar Gods waarschuwingen. Een ander manier van naar de plagen kijken, die veel populairder is, is dat de zeven plagen in de allerlaatste eindtijd komen als de mensen zich niet meer bekeren kunnen, wij moeten ons dan wel afvragen wat de zin dan is van deze plagen, en of zij een goed beeld geven van het karakter van God?
De grootheid en de liefde van God wordt veel meer geopenbaard in Zijn liefde en Zijn vergevingsgezindheid dan in een reeks van straffen op de mensen die zich niet meer kunnen of willen bekeren.
Welk van deze twee manieren van uitleg ook correct is, het is aan ons om nu te kiezen voor dat koninkrijk van God nu die gelegenheid er is en de oproep nog duidelijk te horen is.
Laten wij eens gaan kijken wat de Openbaring van die zeven plagen weet te zeggen, en zijn zij wel zo letterlijk als wij soms denken. Ik ben benieuwd naar het volgende hoofdstuk, u ook?
Piet Westein