Ik ben zeven en zeventig jaar oud, mijn ouders zijn dood, ik ben dus wees. Ik zie mijn leeftijdgenoten één voor één sterven, familie en kennissen vallen om, en één dezer dagen zal dat mij ook overkomen. Van Adam af tot nu toe is de dood een vriend die ons nooit teleur stelt. Hij voorkomt dat wij eindeloos in pijn en moeite in dit tranendal moeten blijven. In die zin is de dood de laatste genade gave die God ons gaf nadat de zonde zijn intrede gedaan had in de mensheid.
Niets
De levenden weten dat zij sterven zullen, maar de doden weten niets, zegt de heilige schrift. Ik geloof dat ook letterlijk, hoe afschuwelijk zou het zijn, als men door de duizenden jaren heen, het leed en de pijn van deze wereld zou moeten aanschouwen, vanuit een onsterfelijke toestand. Gelukkig is de bijbel hier heel duidelijk over. De mens wordt geboren, hij leeft een variabele tijd hier op deze wereld, als een bewust wezen. Hij kan kiezen voor het koninkrijk dat van God komt, of hij kiest voor de tegenstander. De tegenstander van God belooft geluk op deze wereld, hij ziet deze wereld als zijn rijk. Hij gelooft ook niet dat de dood het einde is, zijn belofte is dat al heb je hier op aarde als een beest geleefd, je zult toch in een andere sfeer eeuwig gelukkig leven.
Eerste en tweede dood
Daar de bijbel spreekt over een eerste en een tweede dood, moeten wij uit zien te vinden wat dat voor ons betekent. De eerste dood kennen wij, dat is de dood die ons allen wacht, als God niet ingrijpt in deze wereldgeschiedenis. Deze eerste dood wordt in de bijbel ook wel vergeleken met een slaap toestand. Als wij ’s avonds gaan slapen, gaan wij er van uit dat wij de andere morgen weer gewoon wakker worden. Die zekerheid hebben wij, omdat het een ervaringsfeit is. Wij hebben het al honderden keren meegemaakt, wij zien het van alle mensen om ons heen, zij gaan slapen en zij worden weer wakker, (meestal). De tweede dood is wat anders. De bijbel belooft ons, dat ieder mens die eerste dood zal sterven, maar iedereen, gelovigen en ongelovigen, zullen aan het eind van de tijd weer opstaan. De gelovigen die in Christus gestorven zijn, bij de wederkomst van Jezus. Zij zullen Hem tegemoet gaan in de lucht, met de gelovigen die dan nog leven, die in een ogenblik veranderd zullen worden, van sterfelijk naar onsterfelijk. Zij zullen de eerste dood niet meemaken, (noch de tweede).
Die eerste dood is wel te begrijpen, die zien wij dagelijks om ons heen, en hij jaagt veel mensen angst aan. Maar waar wij minder informatie over hebben, is die tweede dood. Als wij denken dat twee moet volgen op een, dan denken wij misschien te simpel. Dat hele verhaal van de dood begon met de zondeval, God had in een profetie de mens gewaarschuwd, dat als hij zou zondigen (van de boom van kennis van goed en kwaad eten) hij zou sterven. Dit ging over de eeuwige of tweede dood, het voor eeuwig van God gescheiden zijn. Het is deze dood die Christus voor ons zou ondergaan, daarom riep Hij uit: Mijn God Mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten. Jezus heeft voor hen, die in Hem geloven, de volgorde van de eerste en de tweede dood veranderd. Wij die geloven en ons laten dopen na onze bekering, sterven die tweede dood in Hem. Als wij opstaan uit dat watergraf, (want daar is de doop een beeld van), dan zijn wij vrij van die tweede dood, en dan heeft die eerste dood geen angst meer voor ons. Voor ons die in Christus gestorven zijn wacht na de eerste dood de opstanding, en een tweede eeuwig leven.
Na de wederkomst, blijven de ongelovige doden dood op deze aarde achter. De ongelovigen die leven bij de wederkomst zullen sterven, en duizend jaar lang, onbegraven op deze aarde liggen, wachtend op hun oordeel. Na deze duizend jaar, als de gelovigen een studie hebben gemaakt van het oordeel, zullen ook de ongelovigen worden opgewekt. Zij krijgen hun oordeel te horen, dat is de tweede dood, het eeuwig ophouden met bestaan, zij verdwijnen in het niets, waarvan God het universum heeft geschapen.
De keus
De vraag is waarom zouden wij de dood (de eeuwige) kiezen boven het leven? Het is voor niemand onmogelijk om het eeuwige leven te krijgen, (krijgen begrijpt u?) maar u moet bereid zijn, eerst die oude zondige mens te laten steven in dat watergraf (een beeld van de eeuwige dood). De zin van Christus eerste komst naar deze aarde, zijn lijden en sterven aan het kruis, is pas zinvol als Hij ook de tweede keer komt, om nadat Hij die tweede dood voor ons heeft gedragen, wij nu in Hem ook dat tweede eeuwige leven kunnen hebben. Ik denk dat ik Zijn aanbod maar aanneem, u ook hoop ik.
Piet Westein