Weet u, soms heb ik de neiging om tegen mensen te zeggen; “gooi die Bijbel maar weg, heb je toch niet nodig”, of “haal het eerste testament er maar uit”. En dan niet omdat ik denk dat het niet belangrijk is. Altijd als mensen zeggen, de Bijbel is geschreven voor de joden, of het is voor Israël, of alleen die regels zijn voor de joden. Dan denk ik; waarvoor hebben we dan een Bijbel gekregen?
In de kerk waarbij ik opgegroeid ben, werd elke zondag de tien geboden voorgelezen, alle tien. Als ik dan vroeg; waarom houden geen sabbat? Dan was het standaard antwoord: dat is voor de joden. Als kind nam ik er genoegen mee, het was niet anders. Maar toch, elke zondag weer, bleef het in mijn hoofd rondgaan, alleen voor de joden...? En zoveel andere vragen, waar geen antwoord op kwam.
Wel bijzonder, God geeft ons tien geboden en wij zouden ons maar aan negen geboden hoeven te houden. Zijn we niet allemaal kinderen van God? Of meet God soms met twee maten, zoals wij mensen geneigd zijn om te doen.
Er zijn mensen, die vinden dit allemaal te wettisch. Beetje overdreven, sabbat, voedselwetten, Bijbelse feestdagen, niet te moeilijk doen vinden zij. Wat vindt u? Eva nam van de vrucht van de boom, waarvan God gezegd had, niet te nemen. Adam nam ook. Ze werden zwaar gestraft. Te zwaar? Was God wettisch op dat moment? Of zijn het de gevolgen van God niet gehoorzamen. Weet God waar een geest van opstand, het zelf willen beslissen wat goed of niet goed voor ons is, naar toe zou leiden?
We kijken terug op een geschiedenis vol geweld. Een aarde die doordrenkt is van het bloed martelaars en onschuldige mensen. Daarna kwam vrede, “vrede!” riepen de mensen en geen gevaar. De Eerste Wereldoorlog kwam, dat wilde men dat nooit weer. Vredesverdragen werden gesloten, de wereld was blij, de mens wist wat goed voor hem was. Heel snel kwam de Tweede Wereldoorlog en weer dronk de aarde bloed.
En nu, hoe leven de mensen nu? “Laten we vandaag leven, morgen sterven we”, lijkt de wereld ons toe te roepen. Was het niet in Daniël, dat de koning een feest had, de drank vloeide, totdat... De hand kwam, en een oordeel op de muur schreef. God schreef, zoals Hij de 10 geboden heeft geschreven, mijn Zijn eigen vinger in steen. Was er berouw, hielden de mensen rekening met een God die niet van goud, zilver, koper, ijzer, hout en steen was? Nee, het feest ging door, de wijn vloeide totdat de stad in de nacht werd overgenomen.
Wij leven in het licht van de dag, we hebben Gods woord. We kunnen het zelf lezen en onderzoeken. Laat het zo zijn dat we kunnen zeggen: “Heere, we hebben gedaan wat u vroeg”, en dan mogen wij mee, zoals de vijf wijze maagden, mee met de Bruidegom, naar een hemels bruiloftsfeest, “...en zij die gereed waren, gingen met Hem naar binnen naar de bruiloft,...”
Greetje Jansen