Een vreed(t)zaam kerstfeest en een gevuld nieuwjaar

De nacht dat Jezus geboren werd kon men geen plaats vinden om hem en zijn moeder een fatsoenlijke kamer te geven daarom werd hun een plaatsje aangeboden in een stal. Baby Jezus werd in één van de voerbakken gelegd, een kribbe. Het klinkt misschien armoedig, maar het was nog heel wat beter dan in een drukke herberg te moeten bevallen van een kind terwijl iedereen toekeek. Was het nu echt toevallig dat de Messias in een voerbak terecht kwam? Was Hij het Zelf niet die later tegen Zijn discipelen zou zeggen: Ik ben het brood wat uit de hemel is neergedaald? Hij die iedereen van voedsel voorziet. Hij is ook degene die onze geestelijke honger kan stillen, als wij tenminste tot Hem komen om gevoed te worden.

Jezus werd naar de aarde gezonden door de Vader om ons te voeden. Niet slechts met ons dagelijks brood waarom Hij ons leerde bidden. Wij moeten ook leren Hem te zien als degene die ons kan vullen met het woord des levens. Wij mogen niet vergeten dat wij van de Vader slechts krijgen om iets te kunnen weggeven aan onze naaste. 

Wij leven in een land van overvloed niemand hoeft in dit land te sterven door gebrek aan voedsel. Het is zelfs zo dat de meeste mensen rond de feestdagen zoveel eten dat na het nieuwjaarsfeest de dokters het drukker hebben met mensen die ziek zijn van het overdadig eten van dingen die niet direct bijdragen aan onze gezondheid. Het eten kan daarbij omslaan in vreten. Het is zelfs mogelijk om te eten zonder echte voeding binnen te krijgen. 

Toen het volk van Israël na de uittocht uit Egypte al hun mondvoorraad wat zij hadden meegenomen hadden verbruikt, gaf God hun manna, hemels voedsel. Zij hebben daar veertig jaar van gegeten en toch hebben de meesten van hen God daarvoor niet gedankt. Sterker nog, na enige tijd riepen zij dat zij vlees wilden eten. Zij vonden aan dat manna geen smaak zitten. Zijn wij ook zo? Worden wij ook dagelijks door Het woord van God gevoed, om daarna te roepen: Dit is niet naar onze smaak. Geef ons wat Hollywood ons biedt! Wij zijn immers niet veel anders dan het volk van Israël?

 Nu weet ik wel dat de wetten, verordeningen en voorschriften van God tegen onze natuurlijke verlangens ingaan, maar dat wat de wereld biedt kan onze geestelijke behoefte nooit echt bevredigen. Wij zullen allemaal toch die lange reis naar de kribbe in Bethlehem moeten maken om voor dat Kind te knielen en het voedsel wat Hij biedt tot ons nemen. Ook wij zijn net als dat volk van Israël op een lange reis door deze wereld, wij weten dat die reis pas stopt als wij sterven. Het kan ook zijn dat dat kind nog tijdens dit leven als koning terug komt naar deze aarde. Daarna zullen wij mogen drinken van de rivier die ontspringt uit de troon van God. Wij zullen dan ook eten van het geboomte des levens, zodat wij nooit meer zullen sterven.

Ik denk dat het goed is dat wij onze smaak nu maar beter aanpassen aan dat hemelse manna, zodat wij als wij daar komen niet zullen verlangen naar wat deze wereld ons te bieden heeft. Ik weet dat het afkicken van onze langjarige verslavingen het werk is van ons  hele leven. Het zal langzaam gaan en bloed zweet en tranen kosten, maar het is de moeite waard.

Het is een gewoonte om met het nieuwe jaar goede voornemens te hebben. Laten wij dit jaar iets eerder beginnen met die goede voornemens. Breng de feestdagen door in gezelligheid, eet niet te veel, eet gezond, kauw lang op je voedsel en geniet er van. Vergeet niet om de arme Lazarus aan uw tafel uit te nodigen, het kan zomaar een engel zijn die naar ons gezonden is. Een gedeelde vreugd zal ook hier een dubbele vreugde zijn. De rijken hebben waarschijnlijk zelf allemaal hun feestje. Vergeet niet dat dat Koningskind niet kwam om te ontvangen maar om Zichzelf te geven opdat wij Zijn vlees zouden eten en Zijn bloed zouden drinken. Ik bedoel dit in overdrachtelijke termen. 

Er is wel een methode om de God die ons zijn Zoon zond als kerstcadeau blij te maken. Dat is om dat kind dankbaar te omarmen. Wij mogen ons dagelijks verheugen in die eindeloze stroom van zegeningen die wij door dit kind ontvangen. Het is slechts door diep gevoelde dankbaarheid dat wij God blijdschap kunnen geven. Laten daarom altijd onze gezangen en psalmen dit kind als onderwerp hebben. Dan zal dat nieuwe jaar gevuld zijn met blijdschap. Wij zullen rijker zijn dan de miljardairs van deze wereld. 

                                                                                                                          Piet Westein.

P.S.         Vergeet mijn advies niet: Vul uw maag met voedsel en niet slechts met eten. Voedt uw geest met het woord van God. Het eerste kan u een lang en gezond leven geven. Het tweede leidt u naar het eeuwig leven. Een gezegend kerstfeest en een gelukkig 2024.

 

EEN VREED(T)ZAAM KERSTFEEST EN EEN GEVULD NIEUW JAAR.
De nacht dat Jezus geboren werd kon men geen plaats vinden om hem en zijn moeder een
fatsoenlijke kamer te geven daarom werd hun een plaatsje aangeboden in een stal. Baby
Jezus werd in één van de voerbakken gelegd, een kribbe. Het klinkt misschien armoedig,
maar het was nog heel wat beter dan in een drukke herberg te moeten bevallen van een
kind terwijl iedereen toekeek. Was het nu echt toevallig dat de Messias in een voerbak
terecht kwam? Was Hij het Zelf niet die later tegen Zijn discipelen zou zeggen: Ik ben het
brood wat uit de hemel is neergedaald? Hij die iedereen van voedsel voorziet. Hij is ook
degene die onze geestelijke honger kan stillen, als wij tenminste tot Hem komen om gevoed
te worden.
Jezus werd naar de aarde gezonden door de Vader om ons te voeden. Niet slechts met ons
dagelijks brood waarom Hij ons leerde bidden. Wij moeten ook leren Hem te zien als degene
die ons kan vullen met het woord des levens. Wij mogen niet vergeten dat wij van de Vader
slechts krijgen om iets te kunnen weggeven aan onze naaste.
Wij leven in een land van overvloed niemand hoeft in dit land te sterven door gebrek aan
voedsel. Het is zelfs zo dat de meeste mensen rond de feestdagen zoveel eten dat na het
nieuwjaarsfeest de dokters het drukker hebben met mensen die ziek zijn van het overdadig
eten van dingen die niet direct bijdragen aan onze gezondheid. Het eten kan daarbij omslaan
in vreten. Het is zelfs mogelijk om te eten zonder echte voeding binnen te krijgen.
Toen het volk van Israël na de uittocht uit Egypte al hun mondvoorraad wat zij hadden
meegenomen hadden verbruikt, gaf God hun manna, hemels voedsel. Zij hebben daar
veertig jaar van gegeten en toch hebben de meesten van hen God daarvoor niet gedankt.
Sterker nog, na enige tijd riepen zij dat zij vlees wilden eten. Zij vonden aan dat manna geen
smaak zitten. Zijn wij ook zo? Worden wij ook dagelijks door Het woord van God gevoed, om
daarna te roepen: Dit is niet naar onze smaak. Geef ons wat Hollywood ons biedt! Wij zijn
immers niet veel anders dan het volk van Israël?
Nu weet ik wel dat de wetten, verordeningen en voorschriften van God tegen onze
natuurlijke verlangens ingaan, maar dat wat de wereld biedt kan onze geestelijke behoefte
nooit echt bevredigen. Wij zullen allemaal toch die lange reis naar de kribbe in Bethlehem
moeten maken om voor dat Kind te knielen en het voedsel wat Hij biedt tot ons nemen. Ook
wij zijn net als dat volk van Israël op een lange reis door deze wereld, wij weten dat die reis
pas stopt als wij sterven. Het kan ook zijn dat dat kind nog tijdens dit leven als koning terug
komt naar deze aarde. Daarna zullen wij mogen drinken van de rivier die ontspringt uit de
troon van God. Wij zullen dan ook eten van het geboomte des levens, zodat wij nooit meer
zullen sterven.
Ik denk dat het goed is dat wij onze smaak nu maar beter aanpassen aan dat hemelse
manna, zodat wij als wij daar komen niet zullen verlangen naar wat deze wereld ons te
bieden heeft. Ik weet dat het afkicken van onze langjarige verslavingen het werk is van ons
hele leven. Het zal langzaam gaan en bloed zweet en tranen kosten, maar het is de moeite
waard.
 
Het is een gewoonte om met het nieuwe jaar goede voornemens te hebben. Laten wij dit
jaar iets eerder beginnen met die goede voornemens. Breng de feestdagen door in
gezelligheid, eet niet te veel, eet gezond, kauw lang op je voedsel en geniet er van. Vergeet
niet om de arme Lazarus aan uw tafel uit te nodigen, het kan zomaar een engel zijn die naar
ons gezonden is. Een gedeelde vreugd zal ook hier een dubbele vreugde zijn. De rijken
hebben waarschijnlijk zelf allemaal hun feestje. Vergeet niet dat dat Koningskind niet kwam
om te ontvangen maar om Zichzelf te geven opdat wij Zijn vlees zouden eten en Zijn bloed
zouden drinken. Ik bedoel dit in overdrachtelijke termen.
Er is wel een methode om de God die ons zijn Zoon zond als kerstcadeau blij te maken. Dat is
om dat kind dankbaar te omarmen. Wij mogen ons dagelijks verheugen in die eindeloze
stroom van zegeningen die wij door dit kind ontvangen. Het is slechts door diep gevoelde
dankbaarheid dat wij God blijdschap kunnen geven. Laten daarom altijd onze gezangen en
psalmen dit kind als onderwerp hebben. Dan zal dat nieuwe jaar gevuld zijn met blijdschap.
Wij zullen rijker zijn dan de miljardairs van deze wereld.
Piet Westein.
P.S. Vergeet mijn advies niet: Vul uw maag met voedsel en niet slechts met eten. Voedt
uw geest met het woord van God. Het eerste kan u een lang en gezond leven geven. Het
tweede leidt u naar het eeuwig leven. Een gezegend kerstfeest en een gelukkig 2024.EEN VREED(T)ZAAM KERSTFEEST EN EEN GEVULD NIEUW JAAR.
De nacht dat Jezus geboren werd kon men geen plaats vinden om hem en zijn moeder een
fatsoenlijke kamer te geven daarom werd hun een plaatsje aangeboden in een stal. Baby
Jezus werd in één van de voerbakken gelegd, een kribbe. Het klinkt misschien armoedig,
maar het was nog heel wat beter dan in een drukke herberg te moeten bevallen van een
kind terwijl iedereen toekeek. Was het nu echt toevallig dat de Messias in een voerbak
terecht kwam? Was Hij het Zelf niet die later tegen Zijn discipelen zou zeggen: Ik ben het
brood wat uit de hemel is neergedaald? Hij die iedereen van voedsel voorziet. Hij is ook
degene die onze geestelijke honger kan stillen, als wij tenminste tot Hem komen om gevoed
te worden.
Jezus werd naar de aarde gezonden door de Vader om ons te voeden. Niet slechts met ons
dagelijks brood waarom Hij ons leerde bidden. Wij moeten ook leren Hem te zien als degene
die ons kan vullen met het woord des levens. Wij mogen niet vergeten dat wij van de Vader
slechts krijgen om iets te kunnen weggeven aan onze naaste.
Wij leven in een land van overvloed niemand hoeft in dit land te sterven door gebrek aan
voedsel. Het is zelfs zo dat de meeste mensen rond de feestdagen zoveel eten dat na het
nieuwjaarsfeest de dokters het drukker hebben met mensen die ziek zijn van het overdadig
eten van dingen die niet direct bijdragen aan onze gezondheid. Het eten kan daarbij omslaan
in vreten. Het is zelfs mogelijk om te eten zonder echte voeding binnen te krijgen.
Toen het volk van Israël na de uittocht uit Egypte al hun mondvoorraad wat zij hadden
meegenomen hadden verbruikt, gaf God hun manna, hemels voedsel. Zij hebben daar
veertig jaar van gegeten en toch hebben de meesten van hen God daarvoor niet gedankt.
Sterker nog, na enige tijd riepen zij dat zij vlees wilden eten. Zij vonden aan dat manna geen
smaak zitten. Zijn wij ook zo? Worden wij ook dagelijks door Het woord van God gevoed, om
daarna te roepen: Dit is niet naar onze smaak. Geef ons wat Hollywood ons biedt! Wij zijn
immers niet veel anders dan het volk van Israël?
Nu weet ik wel dat de wetten, verordeningen en voorschriften van God tegen onze
natuurlijke verlangens ingaan, maar dat wat de wereld biedt kan onze geestelijke behoefte
nooit echt bevredigen. Wij zullen allemaal toch die lange reis naar de kribbe in Bethlehem
moeten maken om voor dat Kind te knielen en het voedsel wat Hij biedt tot ons nemen. Ook
wij zijn net als dat volk van Israël op een lange reis door deze wereld, wij weten dat die reis
pas stopt als wij sterven. Het kan ook zijn dat dat kind nog tijdens dit leven als koning terug
komt naar deze aarde. Daarna zullen wij mogen drinken van de rivier die ontspringt uit de
troon van God. Wij zullen dan ook eten van het geboomte des levens, zodat wij nooit meer
zullen sterven.
Ik denk dat het goed is dat wij onze smaak nu maar beter aanpassen aan dat hemelse
manna, zodat wij als wij daar komen niet zullen verlangen naar wat deze wereld ons te
bieden heeft. Ik weet dat het afkicken van onze langjarige verslavingen het werk is van ons
hele leven. Het zal langzaam gaan en bloed zweet en tranen kosten, maar het is de moeite
waard.
 
Het is een gewoonte om met het nieuwe jaar goede voornemens te hebben. Laten wij dit
jaar iets eerder beginnen met die goede voornemens. Breng de feestdagen door in
gezelligheid, eet niet te veel, eet gezond, kauw lang op je voedsel en geniet er van. Vergeet
niet om de arme Lazarus aan uw tafel uit te nodigen, het kan zomaar een engel zijn die naar
ons gezonden is. Een gedeelde vreugd zal ook hier een dubbele vreugde zijn. De rijken
hebben waarschijnlijk zelf allemaal hun feestje. Vergeet niet dat dat Koningskind niet kwam
om te ontvangen maar om Zichzelf te geven opdat wij Zijn vlees zouden eten en Zijn bloed
zouden drinken. Ik bedoel dit in overdrachtelijke termen.
Er is wel een methode om de God die ons zijn Zoon zond als kerstcadeau blij te maken. Dat is
om dat kind dankbaar te omarmen. Wij mogen ons dagelijks verheugen in die eindeloze
stroom van zegeningen die wij door dit kind ontvangen. Het is slechts door diep gevoelde
dankbaarheid dat wij God blijdschap kunnen geven. Laten daarom altijd onze gezangen en
psalmen dit kind als onderwerp hebben. Dan zal dat nieuwe jaar gevuld zijn met blijdschap.
Wij zullen rijker zijn dan de miljardairs van deze wereld.
Piet Westein.
P.S. Vergeet mijn advies niet: Vul uw maag met voedsel en niet slechts met eten. Voedt
uw geest met het woord van God. Het eerste kan u een lang en gezond leven geven. Het
tweede leidt u naar het eeuwig leven. Een gezegend kerstfeest en een gelukkig 2024.