De veertig dagen tijd
Het is in de katholieke kerk en in steeds groter mate bij verschillende protestantse richtingen ook de gewoonte om de veertig dagen voor Pasen apart te zetten als een bezinningstijd of vastentijd. Is dat een bijbels gegeven of is het een menselijke instelling, wat moet ik als protestants gelovige hiermee?
In de Bijbel kan ik hierover niets vinden, zeker niet als ik naar het oorspronkelijke Pasen (Pesach) kijk. Het zijn wel veertig andere dagen die wij kunnen koppelen aan Pasen, dat zijn de veertig dagen na Pasen, dat is de tijd tussen Pasen en de hemelvaart van Jezus. Ook hiervoor vinden wij overigens in de Bijbel geen oproep. Waar wel een Bijbelse oproep voor is, dat zijn de Bijbelse feesten. Deze feesten zijn door God zelf gegeven aan de gelovigen van alle tijden als een profetisch vergezicht, zodat de gelovigen zouden weten waar zij in de wereldgeschiedenis zijn.
Al de Bijbelse feesten beginnen met Pasen en eindigen met als laatste feest Vreugde der wet (Simchat Thora). Als wij al Bijbelse feesten willen vieren als een bezinning laten wij die feesten dan vieren zoals God ze heeft voorgeschreven en op de tijd die de Bijbel voorschrijft. Waarom zullen wij die de sabbat vieren als een Bijbelse rustdag en daarmee de door Rome ingestelde zondag afwijzen, van datzelfde Rome een veertig dagen tijd overnemen die eindigt op het feest van Astarte, een feest dat nooit op Pasen gevierd wordt.
Mijn advies is dan ook, als u een tijd van veertig dagen wilt nemen om u te bezinnen doe dat dan tussen Pasen en Hemelvaart en houd daarbij de Bijbelse tijdsrekening aan.
Piet Westein