Lees Daniel 11
Uit vers 1 wordt niet direct duidelijk of Daniel of Gabriel koning Darius terzijde staat. Het kan zijn dat hij verwijst naar de inname van Babel. Dan zou Babel niet gevallen zijn door de macht van de Meden en Perzen maar door een ingrijpen van God. Het kan ook zijn dat hij verwijst naar de leeuwenkuil ervaring, waar de engel Darius behoedt voor de dood van een trouwe minister. Waarom de engel teruggrijpt op het eerste jaar van Darius is niet duidelijk, wij zijn hier al in het derde jaar van Kores, zijn opvolger.
Gabriel begint in vers twee verder uit te leggen wat er in de komende tijd gaat gebeuren. Er zouden nog drie koningen komen in het Medo-Perzische rijk, een vierde zou schatrijk zijn en zeer machtig. Deze koning, dat moet haast wel Darius III zijn, zou oorlog voeren met de koning van Griekenland. De eerste en enige machtige koning van Griekenland die wij kennen is Alexander de Grote. Wanneer Darius Alexander ontmoet in de slag bij Issus, dan is het Darius die verliest en Alexander die een wereldrijk verovert. Vers 4 zegt: Maar nauwelijks is hij opgestaan of zijn koninkrijk zal verbroken worden en verdeeld naar de vier windstreken des hemels. Wanneer het Griekse rijk onder Alexander zijn grootste macht bereikt sterft hij en wordt zijn rijk verdeeld onder vier van zijn generaals.Waar wij in hoofdstuk 11 verder mee te maken krijgen is, Egypte als koning van het zuiden, en Syrië als koning van het noorden.
De profetie zegt dus dat Israël weer zal komen te liggen tussen de twee machten die het uit het verleden zo goed kent. Telkens als de twee rijken die in het gebied de dienst uitmaken oorlog hebben is het Israël waar zij door moeten trekken en dat vaak tegen zijn wil in het conflict betrokken wordt. In de tijd dat de koning van het noorden en van het zuiden hun conflicten uitvechten, groeit er een andere macht, namelijk Rome.
Het Romeinse rijk neemt de macht van het Syrische rijk over en wordt daardoor de koning van het noorden. Vers 22 is een ijkpunt, daar wordt gesproken over een Vorst van het verbond. Het verbond met Adam en Abraham en Israël door God gesloten was dat Hij een Verlosser zou zenden. Deze Vorst van het verbond kan dus niemand anders zijn dan de lang verwachte Messias.
Vanaf vers 22 hebben wij dus te maken met wat eerst de romeinse keizers doen en later, wanneer de Paus de aardse macht overneemt over het West-Romeinse rijk, wat de Rooms-Katholieke kerk doet. Vers 31 vertelt over de vernietiging van Jeruzalem en de tempel en het ophouden van de tempeldienst. Vers 40 stelt duidelijk dat het laatste gedeelte van het hoofdstuk over de eindtijd gaat. De koning van het noorden en van het zuiden zijn geen politieke machten meer maar geestelijke. Dat betekent dat het Sieraadland ook niet meer voor het letterlijke land van Israël staat maar voor een geestelijk Israël.
Het laatste vers van hoofdstuk 11 eindigt met de strijd van Armageddon. Het zegt, hij, de koning van het noorden zal zijn tenten opslaan tussen de zee en de berg van het heilig Sieraadland. De letterlijke plaats die beschreven wordt is de vlakte tussen de berg Karmel en de Middellandse zee, oftewel de vlakte van Megiddo. Dit was de plaats waar vrijwel alle oorlogen werden uitgevochten tussen de koning van het Noorden en de koning van het Zuiden.
De berg Karmel is “Har”in het Hebreeuws, als je dat voegt bij het woord Megiddo, dat is de vlakte bij de berg, dan krijg je Har-Megiddo, de berg van Megiddo of Harmageddon. Wij vinden die plaats terug in Opb 16 : 16. Wij moeten niet vergeten dat de berg Karmel al eens eerder een gericht heeft gezien wanneer Elia de Baäl in Israël uitroeit. Deze laatste tekst van dit hoofdstuk verwijst naar het laatste oordeel van God, tussen de aanhangers van God en zij die de tegenstander willen volgen.
Piet Westein