13. David - Ammon, Aram en David (2 SAM. 10.)

2 SAM. 10.

Wij weten allemaal dat wij sterven zullen als Jezus niet in onze tijd wederkomt. Dat was in de tijd van David niet veel anders. En zo gebeurde het dat Nachas, de koning van de Ammonieten, een vriend van David, stierf. Omdat Nachas, David en de zijnen, een tijd lang tegen Saul had beschermd, zond David een gezantschap naar Chanun, de zoon van Nachas, die nu op de troon van zijn vader zat. David was vast van plan om de goede relaties met de Ammonieten in stand te houden. Maar, voor een vriendschap heb je de goede wil van twee partijen nodig. 

Toen het gezantschap bij Chanun, de nieuwe koning van de Ammonieten aankwam, deden zij precies wat David hen had opgedragen. Zij lieten een uitgebreid rouwbeklag horen. Nadat zij hun taak hadden volbracht en de boodschap van Davids medeleven hadden bekend gemaakt, kwamen de raadsheren van Chanun naar hem toe. Zij stookten de jonge onervaren koning op tegen David en het volk Israël. Dit gezelschap zijn spionnen, zeiden zij, zij zijn gekomen om te spionneren. Chanun luisterde naar hen en liet alle gezanten van David gevangen nemen.

De Ammonieten zouden David laten weten hoe zij over hem en Israël dachten. Zij schoren de helft van hun baard af, hun mantels sneden zij zover af, dat hun billen te zien waren. Zo werden zij naar Jeruzalem terug gestuurd. Het gezantschap stuurde een bode vooruit, met het bericht hoe zij behandeld waren. David beveelt hun dat zij maar in Jericho moeten blijven totdat hun baard weer is aangegroeid. Het was in die tijd in Israël een oneer om zonder baard in het openbaar te verschijnen.

Nadat Chanun en zijn volk deze euveldaad hadden begaan, werden zij bang. Zij begrepen wel dat David zo’n misdaad niet over zijn kant zou laten gaan. Er zou wraak komen. De hele schatkist van Ammon werd leeggehaald en er werden troepen van Aram en andere volken gehuurd, een groot leger. Toen David dat hoorde liet ook hij zijn soldaten oproepen. Met Joab als generaal aan hun hoofd trok het leger van Israël ten strijde. De Arameeërs en hun hulptroepen werden eerst verslagen, daarna was het de beurt van de Ammonieten. 

David liet zevenhonderd paarden, die de strijdwagens trokken doden. Ook liet hij veertigduizend ruiters doden. Na deze oorlog onderwierpen alle stammen die over de Jordaan woonden zich aan David. Nu alle vijanden verslagen waren zou je verwachten dat er jaren van relatieve rust zouden volgen. Maar zo werkte dat niet in die tijd. Als je rijk en machtig wilde worden, moest je jouw leger gebruiken voor rooftochten en veroveringsoorlogen. En dat is juist wat David deed. 

OORLOGEN EN GRUCHTEN VAN OORLOGEN.

Sinds de tweede wereldoorlog en de oorlog in Indië hebben wij hier in Nederland in relatieve rust en vrede kunnen leven. Ja wij als gelovigen, die de komst van de Heer verwachten, kijken om ons heen en zien over de hele wereld opstanden, oorlogen en wij horen geruchten van oorlogen. Toch moeten wij daar niet te veel de nadruk op leggen. Wij moeten beseffen dat sinds Kain zijn broer Abel doodsloeg er altijd oorlog geweest is. Oorlog komt voort uit een hart waar satan en zonden de overhand hebben. 

Toen de Vredevorst hier op deze aarde was en Hij de mensen het koninkrijk van vrede verkondigde, kwam de grootste oppositie daartegen voort uit zijn volksgenoten. Hij begon met het genezen van zieken, hij dreef satan uit bij de mensen die daar onder leden. Hij had zelfs een diaconiekas, gedragen door de discipel Judas, om de armen te helpen. Alles wat Hij deed was altijd gericht om anderen te helpen.

Hij had de mensen lief met een onvergelijkbare liefde. En toch: Judas stal het geld uit de diaconiekas, Petrus verloochende hem en toen Hij vocht voor hun verlossing, sliepen zijn discipelen allemaal. Toen Hij eenmaal door zijn stamgenoten [het Sanhedrin] werd veroordeeld, waren het de heidense Romeinen die dat met grote tegenzin uitvoerden. Van al die duizenden volgelingen van Hem stonden alleen Johannes en een paar vrouwen bij het kruis. 

OORLOG IN DE KERK TUSSEN BROEDERS?

Hoe is dat met het hart van ons die claimen volgelingen van Christus te zijn? Wij die met Christus gestorven en begraven zijn in de doop? Is ons hart vrij van die onrust die rond gaat in de wereld bij de ongelovigen? De vraag stellen is natuurlijk de vraag beantwoorden. In het bekeerde hart woedt de strijd tussen Christus en satan, tussen goed en kwaad, heviger dan waar ook. Het gevolg is dat de meeste oorlogen beginnen als Godsdienstoorlogen.

Toch hebben wij het meest te maken met de meningsverschillen tussen de mensen die wij het best kennen. Dat zijn: onze huisgenoten, onze buren, de mensen waar wij naast zitten in de kerk of van welke club wij ook maar lid zijn. Wij mensen, ja ook al zijn wij oprecht bekeerde gelovigen, verdragen geen tegenspraak. Wij zullen aan iedereen laten weten hoe de wereld in elkaar zit en dat wij gelijk hebben. Het is jammer genoeg zo dat hoe nauwer wij met iemand verbonden zijn des te heviger die oorlog in ons hart woedt. 

Als Jezus zegt dat Zijn koninkrijk niet van deze aarde is, dan wil Hij niet zeggen dat Hij dat vrederijk niet hier op deze planeet zal vestigen. Maar dat deze planeet eerst moet worden herschapen en dat pas als de bewoners van deze vernieuwde wereld een nieuw hart hebben, waar geen oorlog in heerst, er een vrederijk van God zal zijn. Tot die tijd zullen wij allemaal gewikkeld zijn in een tachtigjarige oorlog, die karaktervorming heet. Bent u ook al zo lekker op weg naar dat perfecte karakter waarin alleen liefde heerst?

                                                                                                                              Piet Westein.

P. S.

Ja, David had een geweldig mooi paleis. Hij had ook een harem vol met mooie jonge vrouwen. Niets ontbrak hem nog. Als hij zich verveelde kon hij nieuwe lofpsalmen componeren waar hij zo goed in was.

Mijn advies aan hem is, ga niet als Nebukadnezar op het dak van je paleis lopen. Dat is levens gevaarlijk, je kan zover vallen.